Ballada o Zosi i Milezyjczykach

Witajcie,
Zgodnie z zapowiedzią z wcześniejszego wpisu, dzisiaj dzielę się z Wami pierwszą z piosenek, która przemówiła do mnie przede wszystkim ze względu na pomysłowość, z jaką został opracowany tekst. Niestety, żeby w pełni docenić inwencję autora, trzeba wiedzieć przynajmniej ogólnie, czym zajmowali się Milezyjczycy jako grupa filozoficzna. Z tego względu pozwolę sobie tu na krótki opis ich refleksji. Ich największ ą zasługą było przejście od mitycznego do rozumowego wyjaśniania świata. Dlatego właśnie są uważani za pierwszych filozofów, czyli tych, którzy umiłowali mądrość. Tradycyjnie uważa się, że do milezyjczyków należał Tales, jego uczeń Anaksymander i Anaksymenes, uczeń anaksymandra. Wszyscy oni zastanawiali się, co jest podstawowym budulcem otaczającego nas świata, przyczyną rzeczy, prazasadą. Dla talesa prazasadą tą była woda. Dla anaksymenesa powietrze, a dla Anaksymandra abstrakcyjny byt nazywany bezkresem, apeironem, z którego wszystko inne wyłoniło się na zasadzie wyodrębniania się przeciwieństw. Jak wspomniałem powyżej, ich myśl, choć dziś wydaje się dość śmieszna, była pierwszą próbą rozumowego wyjaśnienia natury rzeczywistości. Wcześniej dominowały wyjaśnienia mitologiczne przenikające między innymi eposy Homera, czy opis powstania świata prezentowany w kosmogonii autorstwa Hezjoda. Myślę, że w tym opisie zawarłem już wszystko, co jest potrzebne, żeby docenić błyskotliwość autora ballady. Tym czasem poniżej udostępniam link do samej ballady, która w sposób chumorystyczny nawiązuje do twórczości filozoficznej Homera, Anaksymandra i Anaksymenesa. Życzę miłego odsłuchu i zapraszam do komentowania. https://www.youtube.com/watch?v=_L5TgP2AJns